Skipting lífeyrisréttinda hentar þegar mikill munur er á lífeyrisréttindum hjóna eða sambúðarfólks.
Þetta er algengast þegar annað hjóna eða sambúðarfólks hefur aflað tekna utan heimilis en hinn aðilinn verið lítið sem ekkert á vinnumarkaði yfir starfsævina. Fyrir þá sem hafa haft svipaðar tekjur yfir ævina og eru með svipuð réttindi þá borgar skiptingin sig ekki.
Þetta er meðal þess sem fram kemur í Hlaðvarpi 6 um skiptingu lífeyrisréttinda.